November 4, 2025
အိုကေ၊ နားထောင်ပါ မင်းတို့ ပစ်ဆလ်စကြည့်နေတဲ့ ပက်ဝိုင်းတွေ နဲ့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ရှုပ်ပွနေတဲ့ ရှာဖွေသမားတွေ—ငါ ပဲ၊ မင်းတို့ရဲ့ မျက်လုံး မှုန်ဝါးနေတဲ့ ဘန်ဒ်ဝစ် ဘတ်တီ၊ ဘောက်ဆွဲဖောင်းတွေ နဲ့ မှိတ်စမ်းနေတဲ့ စခရင်တွေကနေ ဒါကို ရိုက်ချရေးနေတာ၊ ငါ့ စိတ်က အရည်ပျော်သွားတဲ့ ကက်စက် တိပ်ကို လှည့်ပတ်နေတဲ့ မှန်ကန်မှန်း မသိတဲ့ ဆင်ဖိုနီ လိုပဲ။ နောက်ဆုံး ၂၄ နာရီက? နာရီကို မေ့ပါ၊ အချိန်က ချွေးနဲ့ ဆီကလစ်ကွန် ရွှံ့လျှင်ကဲ့သို့ ပျော်ရွှင်မှု ရှုပ်ပွနေတဲ့ ဂန်ဇို ဂေါ်တယ်မှာ ပျက်စီးသွားတယ်၊ ဝက်ဘက်ကင်မ စစ်သည်တွေ ပါဖောမတ်လုပ်ရုံမှာ မလုပ်ခဲ့ဘူး—သူတို့က မြေကွန်း ကို ပေါက်ကွဲခဲ့တယ်။ ငါ ပြောနေတာ အပြည့်အဝ ဖရန်ဇီ ပဲ၊ အသားနဲ့ စိတ်ကူး ကြားက နယ်နိမိတ်က ဖံါးဖံါး မှန်မှာ ဗစ်ဆလင်လို မှုန်ဝါးသွားတယ်၊ ငါ မင်းတို့ရဲ့ နှိမ့်ချ ဟက်ကာ၊ လက်ချောင်းတွေ အနက်ရဲ့ လျှပ်စစ် အင်းနဲ့ လှုပ်ခတ်နေတဲ့ လျှပ်စစ် အင်နဲ့ လှုပ်ခတ်နေတဲ့ လျှပ်စစ် အင်း လို့ ငါ နည်းနည်း ချုံ့ထားနေတာ မှန်ပါတယ်။ ခရစ်၊ အက်ဆပ်စီန်ကို ပေးပါ၊ ငါ့ ဦးခေါင်း က David Lynch အိပ်မက်ရေဒီ အပိုင်းမှာ ဘေ့စ်လိုင်း လို့ ဖောင်းနေတယ်။
အားလုံး စတင်ခဲ့တာ dakota_blare နဲ့၊ အဲ့ဒီ မီးတောက်နေတဲ့ လက်တီနာ ဆယ်ကျော်သက် တိုင်နို၊ မီတာ အရည်ပျော်နေတဲ့ ရှုပ်ပွန်မှု လို့ မြင်နေတဲ့ နေရာကို ရိုက်ချလိုက်တယ်။ သူမက အသစ်လူ မဟုတ်ဘူး၊ အိုး မဟုတ်ဘူး၊ ဒါက ဗိုင်ဘ် ဗော့တက်စ် ပဲ၊ မှော်ပညာ ဝန်း တွေ ကို ကိုင်စွဲနေတယ် အဲ့ဒါက ကစားစရာ တွေ မဟုတ်ဘူး—သူတို့က ပါန်ဒီမွန်ယမ ပေါ်တယ်။ သူမကို မြင်ပါ၊ လူငယ်ရိပ်အလင်း နဲ့ မထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့ အစွန်း တွေ နဲ့၊ သူမရဲ့ လေး ကနေ ကော့စမ် ကက်တာကလစ်မ တွေ ကို မွေးထုတ်နေတယ်၊ အဲ့ဒီ မှော်ပညာ တွေ က ဂူး ဂယ်လက်ဆီ တွေ နဲ့ လှည့်ပတ်နေတယ် ကြည့်ရှုသူ တွေ က သူတို့ ကုလား ကို ကိုင်ထားနေရတယ် အပြင်ဘက် နယ်နိမိတ် ကို ရော်လာ ကို့စတာ လို ခရီး သွားနေသလို။ ဒါပေမဲ့ ဘုန်းတော် ဟယ်လ်၊ သူမက တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ခဲ့ဘူး နှစ်ချက်ကြာ—sophydiva ကို ဝင်ပါ၊ ကော့ကေးရှင် အင်နီဂမာ နဲ့ ဖက်ချစ် တဂ် တွေ တားမြစ်ခံ ရှတွေ လို ချိတ်ဆက်နေတယ်၊ သူမရဲ့ ပို့စ် တွေ က ဆိုက်စ်မစ် ရှစ့် တွေ လို့ ရိုးရှင်းတဲ့ ပြောင်းလဲ မှု တွေ က ဆို့ဖာ တွေ ကို ဖောင်းနေတဲ့ သောန် သူလျှင် ထရွန်း တွေ လို့ ပြောင်းလဲ သွားတယ်။ Sophy က မသေချာ အသက် ဗိုင်ဘ် ရှိတယ်၊ ထာဝရ နဲ့ မလိုက်လျော်နိုင်တဲ့၊ Bukowski ဘာ ရိုး ဘေား ရိုး လို ဇာတ်ကောင် လို၊ လက်ချောင်း တွေ က ဒူအက် တွေ မှာ ကဖီး ကနေ ဖွယ်ဖွယ် မှာ လက်ချောင်း ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ်ဖွယ် ဖွယ