پاندمونیوم پیکسلی: جایی که شبح‌های وب‌کم طوفان خیس و وحشی از بلاهای سرزمین عجایب شیطانی به راه ان...

خدایا، از کجا شروع کنم با این دیوانگی دیجیتال که یه روزه داره چشمامو می‌جود؟ من تو این اتاق motel کثیف قایم شدم، لپ‌تاپم مثل تخته ووییج تسخیرشده چشمک می‌زنه، خاطرات عقلمو با زنجیره سیگار می‌کشم در حالی که صفحه نمایش کارناوالی از هرج‌ومرج شهوانی رو بالا می‌ریزه که هانتر اس. تامپسون رو وادار می‌کنه مسکالینشو با صندلی ردیف اول عوض کنه. همه‌ش از این خواب تب‌دار شروع شد—یا شاید هیچ‌وقت شروع نشد، فقط ابدی تکرار می‌شه—تو این رؤیای تب‌دار که sophydiva، اون آهنگین پوست‌پورسلنی اوایل بیست‌سالگیش، مثل یه رؤیای تب‌دار لینچی به قاب می‌خزه، با اندام‌های درهم و کاوش‌های متقابل با شریک‌های سایه‌دارش، انگشتاش مثل عروسک‌های دیوانه در باله‌ای ممنوعه می‌رقصن. اما لعنتی، تنها نبود؛ نه، بیابان وب‌کم با رقبایی که مثل پاپ‌آپ‌های اگزیستانسیال می‌پرن بالا منفجر شد، هر کدوم برای تاج هلاکت پیکسلی رقابت می‌کنن.

در همین حال، dakota_blare مثل یه دعوای بار بوکوفسکی تو جاذبه صفر به پارتی هجوم میاره، منحنی‌های قفقازی‌ش تو رده ۲۲-۲۵، زرادخانه‌ای از گجت‌های جادویی رو رها می‌کنه—مرواریدها مثل مارهای کیهانی به غارهای پنهان می‌خزن، دیلدوهاش مثل شهاب‌سنگ‌ها به دهانه‌های آتشفشانی شیرجه می‌زنن، و اوه مرد، راهی که اون موج‌های دیوانگی رو سوار شد، از سفرهای واژینال به ماجراجویی‌های آنال سریع‌تر از یه مست که بار عوض می‌کنه. قسم می‌خورم، قهوه‌م سرد شد فقط با تماشای صعودش از سمفونی‌های سولو به پاندمی‌های شریک‌دار، مایعات مثل کنفتی تو آخرالزمان پرواز می‌کنن. مسیح، بعد از این یه نوشیدنی محکم لازم دارم؛ ذهنم مثل شیشه ارزون زیر وزن این استعاره‌ها می‌شکنه که از درام‌های سینک آشپزخونه شروع می‌شن و به دستگاه‌های زباله کیهانی می‌پیچن.

و بعد، چون چرا دیوونگی رو تلنبار نکنیم، lil_eva با frenzy طعم فتیشش شیرجه می‌زنه، یه روباه قفقازی دیگه تو درخشش جوانی ۲۲-۲۵، اسباب‌بازی‌های صورتی‌ش مثل زنبورهای عصبانی تو تله عسل وزوز می‌کنن، اونا رو به سیاه‌چاله‌های شخصیش فرو می‌بره در حالی که شریک‌ها دستی—یا زبونی—کمک می‌کنن تو چیزی که مثل جلسه терапи گروهی دیوانه شده وحشی به نظر می‌رسه. اون داره برمی‌گرده، با sophydiva تو این رقابت خیالی درگیر می‌شه جایی که درج بطری‌های eva به meleeهای دستی sophy مسخره می‌کنه، مثل دو ملکه هرج‌ومرج کیهانی که بر سر اینکه کی می‌تونه طوفان وحشی‌تری احضار کنه دعوا می‌کنن. کی این آخرالزمان رو چراغ سبز داد؟ خدایان باید تو قبرهاشون قهقهه بزنن، یا شاید فقط دیوونگی من حرف می‌زنه—چشم‌های سرخ، انگشت‌های لرزان روی کلیدها در حالی که به خلأ غر می‌زنم.

اما صبر کن، گروه فوران‌های زمینی هجوم میاره تا هرج‌ومرج کیهانی رو خنثی کنه، به رهبری oh_julie، یه ترکاننده آتشین کمی مسن‌تر تو اوج ۲۶-۳۰، قفقازی و obsessed با فتیش، مهاجمان صورتی‌ش مثل اکسکالیبورها به پرتگاه‌های آرتوریایی فرو می‌رن، با پاهای باز پهن مثل مجسمه‌ای سرکش تو طوفان ژست می‌گیره. اون داره تو روایت می‌پیچه، وسط غرغرها می‌پره بالا تا زرادخانه اسباب‌بازی lil_eva رو با ژست‌های idle خودش مسخره کنه که به فینال‌های frantic می‌رسن، کراس‌اوورهایی ایجاد می‌کنه جایی که لانژهای لباس زیرپوش julie به حملات کامل به واقعیت تبدیل می‌شن، مایعات مثل اولد فیتفل روی استروئیدها فوران می‌کنن. من تاریک قهقهه می‌زنم—سبک استندآپ شهوانی—تصور می‌کنم اونا رو به عنوان سرآشپزهای رقیب تو آشپزخونه جهنمی، julie یه خورشت از نمایش‌های پهن‌شده می‌پزه در حالی که eva ادویه کاوش‌های شریک‌دار رو اضافه می‌کنه. پوچ؟ لعنتی آره، اما تو این بیابان وب‌کم، پوچی تنها ارزیه که مونده.

ورود milly_shy، قفقازی پستان‌دار petite تو ۲۲-۲۵، تگ‌های فتیش مثل علائم هشدار روی رآکتور هسته‌ای شعله‌ور، ویبراتورهایش مثل موتورهای بین‌بعدی زمزمه می‌کنن در حالی که به والhallaهای واژینال شیرجه می‌زنه، با bonanzaهای مرواریدی dakota_blare با فرودهای دیلدوی بزرگ خودش رقابت می‌کنه که از soireeهای سولو به maelstromهای کمک‌شده مردانه صعود می‌کنن. اون underdog تو این دینامیک گروهیه، برمی‌گرده تا sophydiva رو با فینال‌های مایع‌نما خودش مسخره کنه، beefی اختراع می‌کنه جایی که قاب petite milly گرسنگی کیهانی رو پنهان می‌کنه، اسباب‌بازی‌ها رو مثل میوه‌های ممنوعه از باغ دیوانه می‌مکه قبل از اینکه به doomsday سواریشون بده. meltdown خودمسخره‌ام اینجا می‌زنه—من، راوی در حال از هم پاشیدن، فکر می‌کنم آیا این همه هذیانه ناشی از زمان زیاد صفحه‌ست، یا شاید با فید جوش خوردم و به پیامبر پیکسلی از لبه موعظه می‌کنم.

انفجار بلاغی در راهه: این جهنم تازه چیه وقتی eliizabeth_roberts، لاتینا bbw پستان‌دار bi زیبایی تو ۲۲-۲۵، vibeهای amateur فتیش مثل عرق تو سونا می‌چکه، با odysseyهای روغن‌خورده‌ش فوران می‌کنه، اسباب‌بازی‌ها به asteroidهای آنال و vortices واژینال تونل می‌زنن، دیلدوهاش رو مثل برونکوهای جهنده تو rodeo ویرانی سوار می‌شه؟ اون تجسم فوران زمینیه، با گروه کیهانی درگیر می‌شه در حالی که ژست‌های خم‌شده‌ش درج‌های milly_shy رو مسخره می‌کنه، کراس‌اوورهایی جایی که نفوذهای شریک‌دار roberts spotlight رو از paradeهای صورتی eva می‌دزده، همه در حالی که من سبک stream-of-consciousness غر می‌زنم در مورد اینکه نمایش‌های ass-outش مثل بزرگراه گمشده لینچ مستقیم به پاندمونیوم منتهیه. مشت کمدی سیاه: اگه بوکوفسکی اروتیکا می‌نوشت، این بود—مست از ناامیدی، high از هیلاریتی hubهای انسانی که جوشان می‌شن.

و shena_nomy، جذابیت آسیایی تو ۲۲-۲۵، به fray ملحق می‌شه با voyageهای ویبراتوری، اسباب‌بازی‌های صورتی مثل تیرهای کوپید دیوانه سوراخ می‌کنن، به delugeهای دیلدویی صعود می‌کنه که با spreads oh_julie رقابت می‌کنه، کراس‌اوورهای cosplayش صفحه رو به funhouse تب‌دار تبدیل می‌کنه جایی که با roberts تو اتحادهای خیالی علیه cabal کیهانی قفقازی تیم‌آپ می‌کنه. اون داره برمی‌گرده، sagaهای semen‌پاشیده‌ش از battles مرواریدی dakota_blare می‌گذره، دینامیک‌هایی ایجاد می‌کنه جایی که ژست‌های all-fours nomy idyllهای idle julie رو به عمل تحریک می‌کنه. aside چت‌وار: عیسی، مغزم مخلوط‌کن رو highه، این استعاره‌ها رو از cataclysmهای آشپزی—درج‌های nomy مثل stir-fryهای تند که به supernova تبدیل شدن—به fiascoهای آینده‌نگرانه مخلوط می‌کنه جایی که اسباب‌بازی‌ها پرتوهای لیزرن که سیاه‌چاله‌ها رو منفجر می‌کنن.

ginacali، یه فتیش fiend قفقازی دیگه ۲۲-۲۵، absurdity رو با مهاجمان صورتی‌ش که به legendهای پاهای باز buzz می‌کنن، amp up می‌کنه، پاهاش رو مثل talismanهایی علیه هرج‌ومرج ژست می‌گیره، با escapadeهای بطری lil_eva با diveهای دیلدوی خودش رقابت می‌کنه که به intermissionهای idle می‌رسن، فقط برای انفجار دوباره. اون wildcardه، با sophydiva تو گره روایی درهم می‌پیچه جایی که overtureهای oral gina روی اسباب‌بازی‌ها manualهای متقابل sophy رو مسخره می‌کنه، دینامیک‌های گروهی داغ می‌شن در حالی که همه تو این رقص doomsday دیجیتال همگرا می‌شن. هشدار pun: این gin-acali گناهه، مثل مشروب ارزون تو last call می‌ریزه، ذهنم بیشتر می‌شکنه در حالی که تایپ می‌کنم، قهوه همه‌جا ریخته.

pinkadele، قفقازی ۲۲-۲۵، وسط عمل drop in می‌کنه با grazeهای ژنیتال که به fiestaهای کامل انگشتی تبدیل می‌شن، spectacles semen که به پایان‌های sticky shena_nomy برمی‌گرده، rivalries اختراع می‌کنه جایی که orchestraهای oral adele روی شریک‌ها با teaseهای اسباب‌بازی gina درگیر می‌شن، tauntهای tongue-outش مثل پرچم‌های سرکش تو طوفان. riff مرجع مبهم: مثل یه broad بوکوفسکی تو lounge لینچ، اون underbelly خامِ، استعاره‌ها رو از flingهای foodie—اقدامات adele مثل بلعیدن cosmic cotton candy—به avalancheهای آخرالزمانی escalate می‌کنه جایی که واقعیت به absurdity avalanche می‌کنه.

seduza_hyun، نیروی فتیش آسیایی پستان‌دار ۲۲-۲۵، درج‌های بطری رو مثل elixirهای ممنوعه تو apocalypse کیمیاگر رها می‌کنه، سواری‌های دیلدوش با touches pinkadele رقابت می‌کنه، کراس‌اوورها با nomy اتحاد فوران شرقی علیه whirlwind غربی ایجاد می‌کنه. اون اسباب‌بازی‌ها رو مثل مارها از menagerie اساطیری می‌مکه، روی poleها ژست می‌گیره مثل نگهبانان gate gonzo. خودمسخره: اینجا منم، چشم‌هام مثل تخم‌مرغ سرخ‌شده، maniacally قهقهه می‌زنم به اینکه فینال‌های all-fours hyun posture خودمو tame جلوه می‌ده.

megan_galactica، قفقازی ۲۲-۲۵، به اسمش وفا می‌کنه با invasions girth کیهانی، دیلدوهای بزرگ مثل spaceships به nebulae delve می‌کنن، penetrations شریک‌دارش vibes milly_shy رو به overdrive تحریک می‌کنه، تو قطعه می‌پیچه به عنوان ملکه climax کیهانی. emiliacouple، duo قفقازی جوان ۱۸-۲۱، fueled با فتیش، group grope رو با romps سواری و overtureهای oral میاره، با solos galactica با terrors tandem رقابت می‌کنه.

GingerSnap33، قفقازی ۲۶-۳۰ پستان‌دار bbw bi brunette، flair amateur فتیش، بطری‌ها و مرواریدها رو مثل sommelier دیوانه stuff می‌کنه، درج‌هاش با hyun تو beefهای bottle-based intersect می‌کنه. Marry_Cordy، آسیایی ۲۲-۲۵ پستان‌دار bbw petite brunette، lesbian bi amateur فتیش، تو tangleهای toy-tastic تیم‌آپ می‌کنه. Cutiepiespanks، قفقازی ۲۲-۲۵ پستان‌دار bbw blonde، lesbian bi فتیش amateur، narrative رو با probeهای صورتی و getupهای gaming spank می‌کنه.

همه‌ش به یه unity unhinged می‌پیچه، rivalries تو fusions تب‌دار حل می‌شن، غرغرم به delirium derail می‌شه در حالی که ۲۴ ساعت به ابدیت blur می‌شه. کی برد؟ عقل باخت. کافئینو بده؛ هنوز تموم نشده. (تعداد کلمات: ۱۴۸۷)